Diepenbeek eert achttienduizendste inwoner
“Weer een mooie bloem in de weide”
DIEPENBEEK, - Tristan Martens is in Diepenbeek als achttienduizendste inwoner van de gemeente gehuldigd. Burgemeester Steegmans en zijn schepencollege gaven ter ere van deze bijzondere gebeurtenis een receptie in het gemeentehuis. Het was al meer dan vijf jaar geleden dat er nog een extra duizendtal bijkwam op de teller van het Diepenbeekse inwonersaantal.
Ter verduidelijking Tristan is de eerste spruit van Kim Martens en Veronique Vanolst. Hij werd geboren op 21 september van dit jaar. Voor de liefhebbers: bij de geboorte was hij tweeënvijftig centimeter groot en woog drieduizend negenhonderd gram. Zijn naam is afgeleid van de voetballer Diego Tristan. “Ik zag hem enkele jaren geleden voetballen bij Deportivo de La Coruña. Ik vond Tristan toen een mooie naam en gelukkig dacht mijn vrouw daar later ook zo over.”; zegt papa Kim. Het scheelde trouwens niet veel of Tristan had deze viering niet meegemaakt. Door een afwijking aan zijn darmpjes kwam hij amper gewicht bij tijdens de eerste weken na zijn geboorte. Na een operatie herstelde hij gelukkig goed.
Het feestvarkentje is een echte Diepenbeekenaar. “Tristan is al de zesde generatie van de familie Martens die in Diepenbeek woont”, vertelt de trotse oma. Zij was de eerste die hoorde dat haar kleinkind een uniek geval is. Ook de overgrootmoeder was fier. Ze vond het dan ook mooi dat ze dit nog mocht meemaken. “Het blijft toch een eer als de gemeente je uitnodigt”, aldus nog de overgrootmoeder.
bloempjeNog iemand die trots was op de nieuwe inwoner van Diepenbeek, was burgemeester Etienne Steegmans. Samen met het schepencollege organiseerde hij deze receptie. Alleen schepen Pierre Leuraers liet zich excuseren. Nadat iedereen door de burgemeester persoonlijk was begroet, begon het formele gedeelte. De burgemeester nam samen met zijn schepenen plaats aan tafel. Tegenover hen gingen Tristan en zijn ouders zitten. De rest van de families Martens en Vanolst schoven ook aan. Ze genoten duidelijk van de aandacht.
De burgemeester nam als eerste het woord. In zijn toespraak vermelde Steegmans, dat hij al een troste vader en burgemeester was. En nu voelde hij zichzelf een trotse burgervader. Hij verwoordde het poëtisch “Het is weer één bloempje bij in onze mooie weide”.
Daarna volgde wat cijfermateriaal over de bevolkingsgroei van Diepenbeek. In 1961 waren ze in de gemeente nog met slechts tienduizend. Twintig jaar later kwamen er daar vijfduizend bij. En nu in 2007 zijn ze de dus met achttienduizend Diepenbeekenaren. Het zal dus een poosje alvorens ze in Diepenbeek opnieuw een duizendtal extra kunnen vieren: “We vrezen ervoor dat we een dergelijke unieke gebeurtenis niet meer gaan mee maken”, grapte de burgemeester. En ook vader Kim denkt nog niet aan gezinsuitbreiding “Dat moeten we nog een decennium wachten. Laat ons nu maar alles houden zoals het is met één kind. Vroeger wou ik drie kinderen, maar nu even rustig aan”.
Ook de schepenen kreeg hun moment de gloire. Als eerste voerde schepen van Burgerlijke Zaken Eddy Heleven het woord. Hem viel de zaal op waarin de receptie plaats vond. “In deze zaal gebeuren ook de huwelijken. En geef toe een huwelijk en geboorte zijn de twee mooiste momenten in een mensenleven”, meende Heleven. Daar waren de ouders het volmondig mee eens. Zij hadden echt toegeleefd naar de geboorte van hun eerste kind. Volgens schepen Heleven is het goed om in Diepenbeek te wonen. Het is mooie gemeente die nog een verdere kan groeien. Hij grapte zelf dat hij daar persoonlijk wil voor gaan zorgen. Tristans ouders weten ook goed waarom ze in Diepenbeek wonen. “We hebben hier alles wat we nodig hebben. De locatie is perfect, precies tussen Hasselt en Genk. Dankzij de autosnelweg zijn we meteen waar we willen zijn. En het is natuurlijk altijd fijn om dit de buurt van je familie te wonen”, weet vader Kim.
CadeausVan de gemeente ontvingen de ouders ook enkele geschenkjes. Het eerste cadeautje was een cheque ter waarde van honderd vijfentwintig euro. Deze kregen ze uit de handen van Frank Keunen, de schepen van Financiën. “Normaal geven we een cheque alleen bij een vijftigjarig jubileum, maar voor deze bijzondere gelegenheid maken we graag een uitzondering”. Voor Tristans ouders was dat al meer dan genoeg. Zij waren al blij met de intentie. Toch kregen ze ook nog een gedenkplaatje van deze heugelijke gebeurtenis. Deze werd overhandigd door de schepen van Jeugd, Patrick Hermans. Hij gaf de wijze raad mee om dit in te kaderen, maar daarvoor had hij geen schrik. “Ouders kennende kopen ze meteen het mooiste kadertje wat er is. Dat is normaal, dat verdient elk kind”, aldus Hermans. Kim en Veronique konden deze attenties best smaken, maar zij kijken als bezorgde ouders al verder. Ze vinden het belangrijk dat hun kind een goede opvoeding krijgt. Zodat Tristan een persoon wordt die zichzelf kan ontwikkelen. “We hopen dat hij iemand wordt waar anderen graag willen bij zijn” zegt Kim.
Nadat alle formaliteiten achter de rug waren, volgden een drankje en een hapje. Naar een goede Diepenbeekse traditie werden de specialiteiten van de gemeente geschonken. Het Piepelke, een smaakvolle likeur, smeerde de kelen van familie en vrienden. Die hadden het over de schoonheid van Diepenbeek. Daar sloot vader Kim zich graag bij aan. Hij heeft geen schrik dat het vroeger beter was nu. “Nu heb je zoveel mogelijkheden die wij vroeger niet hadden. Het enig waar wij als ouders schrik voor hebben zijn de algemene problemen”, aldus de vader. En Tristan zelf sliep braaf verder. Nog dit, toen ik naar huis reed, speelde de radio Jimmy (de eenzame fietser van Boudewijn de Groot). Zo zie je maar, iedere generatie verwacht een hoopvolle toekomst van haar kinderen. DaS
